Hayvan Beslenmesinde Ksilanazın Rolü: Mekanizmalar, Türler ve Yenilikler
Ksilanaz, bitki hücre duvarlarında bulunan hemiselülozun önemli bir bileşeni olan ksilanı hedefler. Genellikle hayvan beslenmesinde, özellikle kümes hayvanları ve domuzlar gibi monogastrik hayvanlarda diyet lifinin sindirilebilirliğini artırmak için kullanılır. Mısır, buğday ve soya fasulyesi unu gibi bitki bazlı yem bileşenleri, hayvanların etkili bir şekilde sindirmesi zor olan arabinoksilanlar da dahil olmak üzere nişasta olmayan polisakkaritler (NSP'ler) açısından zengindir.
Ksilanaz, bu karmaşık NSP'leri parçalamaya yardımcı olarak sindirim sisteminde emilim için daha fazla basit şeker ve diğer besinleri serbest bırakır. Bu, yalnızca yem verimliliğini iyileştirmekle kalmaz, aynı zamanda bağırsak viskozitesi ve artan mikrobiyal fermantasyon gibi NSP'lerin anti-besinsel etkilerini de azaltır; bu da sindirim bozukluklarına ve hayvan performansının düşmesine yol açabilir.
GH10 ksilanazları, daha yüksek seviyelerde maliyet etkin bileşenlerin dahil edilmesini mümkün kılar
Yemlerde yaygın olarak kullanılan GH11 ailesi ksilanazlar, buğday bazlı diyetlerdeki çözünür NSP'leri azaltarak piliç gastrointestinal sistemlerindeki viskozite seviyelerini etkili bir şekilde düşürürken, çözünmeyen NSP'lerin daha karmaşık arabinoksilan omurgasıyla karşı karşıya kaldıklarında daha az etkili oldukları kanıtlanmıştır.
GH11 ksilanazının 3 boyutlu yapısı sınırlamalarını açıklar. GH11 ksilanazları, aktif bir yer bulmak için omurgada 3-4 ardışık ikame edilmemiş ksilan monomeri gerektirir ve bu da onları arabinoz omurgalarında yan zincirlerin varlığında daha az etkili hale getirir. Çok spesifiktirler ve düşük dallanmalı buğday omurgalarını tercih ederler.
Buna karşılık, GH10 ksilanazlar, yemlerde yaygın olarak kullanılmasa da, belirgin bir avantaj sunar. Aktif bir yer bulmak için yalnızca iki veya daha az ardışık ikame edilmemiş ksilan monomerine ihtiyaç duyarlar ve bu da dalların yakınındaki ksiloz kalıntıları üzerinde etki etmelerini sağlar. Bu, GH11 ksilanazlar tarafından üretilenden daha fazla ve daha kısa ksiloligomerlerle sonuçlanır. Basitçe söylemek gerekirse, GH10 ksilanazlar daha sığ bir yarığa sahiptir ve bu da daha fazla katalitik çok yönlülük sağlar (Pollet 2010).
Bu çok yönlülük, performansı korurken yardımcı ve yan ürünler de dahil olmak üzere daha geniş bir yem bileşeni yelpazesine olanak tanır. Bu nedenle, GH10 ksilanazları daha yüksek seviyelerde uygun maliyetli bileşenlerin dahil edilmesini mümkün kılarak genel yem maliyetlerini düşürmek için önemli bir fırsat sunar.
